Ta niezbyt długa ulica na poznańskim Łazarzu, mająca 249 metrów, ma swój początek przy ulicy Kolejowej i biegnie do ulicy Łukaszewicza, gdzie znajduje się skwer Eki z Małeki.
Ulica Graniczna została wytyczona w XIX wieku. Początkowo nazywała się Grenzstrasse, czyli droga graniczna, a to dlatego, że do 1900 roku, czyli do momentu, kiedy Św. Łazarz i Wilda zostały włączone do Poznania, wyznaczała granicę między tymi podmiejskimi wsiami i przez długi czas miała ona niemalże wiejski charakter. Później ta granica została przesunięta do linii torów kolejowych.
Do 1909 roku obejmowała dzisiejszą ulicę Łukaszewicza. Swoją nazwę w brzmieniu polskim otrzymała 29 sierpnia 1919 roku. Przy ulicy wznoszą się trzypiętrowe kamienice, które w większości zostały wybudowane na początku XX wieku, ale znajdują się tam również starsze budynki.
Pod numerem 9/10, znajdowała się filia Browarów Krotoszyńskich Hepner, Katzenellenbogen i Spółka, zajmująca się dystrybucją piwa krotoszyńskiego, które serwowano w lokalnych restauracjach i piwiarniach. Jak pisał Zbigniew Zakrzewski w książce Ulicami mojego Poznania, browar reklamował swoje piwo jako znane ze smakowitości.
Dziękujemy za przeczytanie artykułu. Zapraszamy do polubienia naszego profilu na Facebooku Poznańskie Klimaty oraz do zapisania się na newsletter i pobrania bezpłatnego przewodnika o Poznaniu.
Podobne artykuły:
Najkrótsza ulica w Poznaniu – Kącik
Ulica Jana Henryka Dąbrowskiego – najdłuższa ulica w Poznaniu